Twierdza Głogów, znana również pod niemiecką nazwą Festung Glogau, stanowi ważny element historyczny w Głogowie.
Została ona wzniesiona w XVII wieku przez Austrię, a następnie była sukcesywnie rozbudowywana w XVIII oraz XIX wieku, szczególnie pod rządami Prus, co świadczy o jej znaczeniu strategicznym na przestrzeni dziejów.
Historia
Nowożytne fortyfikacje w Głogowie rozpoczęły swoją historię w okresie wojny trzydziestoletniej, kiedy to zakończono budowę podstawowego zarysu umocnień twierdzy bastionowej w 1630 roku. W kolejnych latach twierdza ta była nieustannie modułowo przebudowywana i rozbudowywana. W XVIII wieku, po zajęciu Śląska przez Prusy, przekształcono ją w twierdzę zgodną z systemem Montalemberta, co wiązało się z odsunięciem dzieł fortyfikacyjnych na przedpole.
W 1806 roku, podczas wojen napoleońskich, obiekt w Głogowie został zdobyty przez francuskie oddziały. Następnie, w latach 1813-1814, twierdza stała się celem oblężenia ze strony wojsk pruskich i rosyjskich. Mimo iż silny garnizon francuski liczył około 9000 żołnierzy, capitulacja miała miejsce po długim, przeszło rocznym oblężeniu, 10 kwietnia 1814 roku.
Kontynuacja rozbudowy twierdzy miała miejsce również w XIX wieku; stworzono wtedy nowe dzieła obronne, w tym basztę artyleryjską Turm Reduit, która jest istotnym elementem historycznym i architektonicznym tego miejsca.
Pozostałe obiekty w kategorii "Twierdze":
Fort Gwiaździsty | Fort Luneta w Głogowie | Fosa miejska w Głogowie | Turm ReduitOceń: Twierdza Głogów