Turm Reduit

Ta okazała okrągła struktura, wzniesiona z czerwonej cegły, zlokalizowana jest na zachód od kolegiaty w Głogowie, na malowniczym Ostrowie Tumskim, w miejscu, gdzie wody Starej Odry łączą się z Odrą. Budowla ta została zbudowana przez wojska pruskie w latach 1857–1860 i nosi nazwę Turm Reduit, co można przetłumaczyć jako "śródszaniec basztowy" lub "redita".

W pobliżu tej baszty znajdowała się reduta Wodna (niem. Wasser Redoute), która istnieje od 1754 roku, co czyni te tereny istotnym punktem militarnym w historii regionu.

Baszta artyleryjska Głogowa składa się z dwóch kondygnacji nadziemnych oraz zalanej wodą piwnicy, w której znajdowała się prochownia z własną studnią. Na pierwszej kondygnacji umieszczone były dwie kaponiery, znane jako "kojce", które pełniły funkcję obrony podczas ataków na wejście. Wewnątrz budowli znajdują się schody, które umożliwiały zarówno zejście do prochowni, jak i dotarcie na górną kondygnację.

Na drugiej kondygnacji znajdowały się kazamaty, które służyły jako stanowiska dla artylerii, co czyniło Turm Reduit kluczowym elementem obronnym miasta. W 1945 roku, w trakcie oblężenia Głogowa, baszta była wykorzystywana jako punkt dla ciężkich dział przeciwlotniczych. Po konflikcie, została przekształcona w szpital polowy dla niemieckich jednostek wojskowych.

Jej głównym przeznaczeniem była obrona miasta od strony północnej oraz ochrona rzeki przed potencjalnym sforsowaniem przez wroga.