Kościół św. Klemensa w Głogowie

---

Historia

W 1924 roku do Głogowa przybyli redemptoryści, którzy rozpoczęli swoją działalność w tym mieście. Dwa lata później, w 1926 roku, kardynał Bertram postanowił, aby w południowo-zachodniej części miasta powstał obiekt dla zakonników. W następnym roku, 1927, podpisano umowę na zakup działki o powierzchni 1,29 ha, zlokalizowanej przy Herrndorfer Strasse 10.

W maju 1928 roku rozpoczęto budowę prostego i funkcjonalnego projektu, który harmonijnie wpisał się w rozwijającą się urbanistykę miasta. 10 czerwca 1928 roku symbolicznie położono kamień węgielny, a projekt zrealizowano zgodnie z przewidzianym planem. Już w grudniu tego samego roku kardynał Bertram poświęcił nową świątynię.

Jednakże, niestety, podczas II wojny światowej, 17 marca 1945 roku, kościół został zniszczony w pożarze. Ocalały jedynie kaplica Matki Boskiej Nieustającej Pomocy oraz portal prowadzący do świątyni. Jeszcze w tym samym roku przystąpiono do odbudowy kościoła, która trwała do 1950 roku. Wówczas świątynia św. Klemensa przyjęła status kościoła parafialnego.

W latach 1969–1973 zrealizowano gruntowną przebudowę zarówno samej świątyni, jak i ołtarzy. Kolejnym ważnym krokiem była modernizacja zakrystii w roku 2001, a także renowacja prezbiterium, które tego samego roku zostało uroczyście oddane do użytku podczas pasterki.

Architektura i wyposażenie

Kościół św. Klemensa wyróżnia się interesującą orientacją, z prezbiterium skierowanym na południe, natomiast strona ewangelii wskazuje kierunek wschodni. Fasada północna budowli zdobiona jest przez dwie wieże z prostymi krzyżami, które przykryte są dachem czterospadowym.

Wejście do świątyni stanowią podwójne drzwi, a nad nimi, w centralnej części, widnieje figura św. Klemensa. Kościół charakteryzuje się układem halowym oraz trzynawowym, co dodatkowo nadaje mu wyjątkowy wygląd.

Nawa główna zwieńczona jest półkolistą apsydą oraz przykryta dachem dwuspadowym. W prezbiterium dostrzec można krzyż z figurami Matki Bożej oraz św. Jana, a po bokach znajdują się figury aniołów. Nad wejściem do zakrystii umieszczono obraz z wizerunkiem św. Klemensa, natomiast na łuku tęczowym widnieje herb redemptorystów.

Nawy boczne kościoła są niesymetryczne i niższe od nawy głównej. W nawie wschodniej ulokowano ołtarz Bożego Miłosierdzia, w którym odbywa się całodzienna adoracja Najświętszego Sakramentu. Natomiast w nawie zachodniej zlokalizowany jest ołtarz Matki Boskiej Nieustającej Pomocy.

Wnętrze kościoła wspierają dwa rzędy po cztery kolumny, a okna są duże, ozdobione witrażami wykonanymi z kolorowych kamieni. Zakrystia została dobudowana do nawy zachodniej, a obrazy drogi krzyżowej w nawach bocznych pochodzą z 1957 roku. W kaplicy Matki Boskiej Nieustającej Pomocy, która ocalała po pożarze, umieszczono figurę Matki Bożej Fatimskiej oraz wydzielono dwa pomieszczenia dla spowiedników.

Na chórze, który znajduje się nad wejściem do świątyni, osadzone są organy. Przed kościołem stoi krzyż misyjny.

W miarę upływu czasu, wystrój kościoła ulegał różnym zmianom. Niektóre z jego elementów zostały usunięte (takich jak ambona na granicy nawy wschodniej i głównej), inne zmienione (np. strop kasetonowy; dwa chóry jeden na drugim), a jeszcze inne dodane (takie jak malowidła ukazujące świętych oraz błogosławionych redemptorystów).

---

Oceń: Kościół św. Klemensa w Głogowie

---