Zespół Szkół Zawodowych w Głogowie

Projektantem tej imponującej struktury był Wilhelm Wagner, który w tamtych czasach pełnił funkcję miejskiego radnego budowlanego. Architektura obiektu jest przykładem stylu śląsko–czeskiego baroku, z elementami nawiązującymi do historycznych budynków barokowych w Głogowie. Na początku swojego istnienia budynek mieścił Szkołę Realną, a jego bryła składała się z czterech kondygnacji, zwieńczonych mansardowym dachem.

Jednym z najbardziej charakterystycznych elementów zespołu był zegar umieszczony w szczycie budynku, a także imponująca fasada skierowana na ówczesny Plac Króla Fryderyka. Fasada ta była ozdobiona piaskowymi płaskorzeźbami, co dodawało jej wyjątkowego charakteru. Szczególną uwagę zwracały rzeźby głów zamontowane nad głównym wejściem, przedstawiające twarze Germana, Greka i Rzymianina. W osiach okien znajdowały się natomiast portrety znanych pisarzy i naukowców, takich jak Gauss, Helmholtz, Liebig, Linneusz, Darwin, Aleksander von Humboldt, Szekspir oraz Molier.

W wyniku działań wojennych w 1945 roku, obiekt uległ zniszczeniu, jednak już w 1951 roku został ponownie przeznaczony na szkołę zawodową. Po zakończeniu odbudowy w 1958 roku, budynek uzyskał nieco zmienioną formę. Prace nad odbudową miały na celu przywrócenie przedwojennego wyglądu, choć wprowadzone zostały pewne uproszczenia, takie jak nowa konstrukcja dachu oraz nowa oś okien. Na nowo umieszczono tam także rzeźbę głowy Adama Mickiewicza, a trzy głowy nad głównym wejściem przeniesiono w inne miejsce, umieszczając je nad nieczynnym wejściem do sali gimnastycznej.

W ostatnich latach Zespół Szkół Politechnicznych przeszedł szereg modernizacji oraz inwestycji. Wśród nich warto wymienić położenie nowego dachu, wymianę części okien oraz gruntowny remont auli, korytarzy i sal lekcyjnych, co znacząco podniosło standardy edukacyjne oraz komfort nauki dla uczniów.