Żarków (Głogów)


Osiedle Żarków w Głogowie jest interesującym przykładem miejskiego rozwoju w tym regionie. Położone na obszarze Głogowa, zostało włączone w granice miasta w 1938 roku, co świadczy o jego znaczeniu i historycznych przemianach tego miejsca.

Obszar Żarkowa, jako część miejskiego krajobrazu, przyczynił się do kształtowania struktury społecznej i architektonicznej Głogowa. Osiedle to, będąc integralną częścią miasta, odzwierciedla dynamikę zmian, jakie zachodziły w Głogowie na przestrzeni lat.

Historia

W miejscowości Żarków, położonej w rejonie Głogowa, historia sięga roku 1307, kiedy to po raz pierwszy została wzmiankowana pod nazwą Sarcow. To dzieje związane z nadaniem przez księcia głogowskiego Henryka III trzech włók ziemi klasztorowi klarysek. W 1488 roku obóz wojsk węgiersko-śląskich znajdował się tam podczas oblężenia Jana II Szalonego w Głogowie. W 1625 roku Żarków przeszedł w ręce jezuitów, którzy jednak stracili swoje posiadłości w 1763 roku na rzecz książąt Schönaich-Carolath.

Na koniec XVII wieku wieś charakteryzowała się dwoma folwarkami i siedmioma gospodarstwami. Nieszczęście nadeszło 19 marca 1813 roku, kiedy to miejscowość została całkowicie zniszczona przez wojska francuskie, które przygotowywały się na obronę przed atakiem wojsk prusko-rosyjskich. Wkrótce po tym odbudowano ją, przenosząc w większej odległości od Głogowa.

W 1871 roku Żarków stał się ważnym węzłem komunikacyjnym, gdy uruchomiono linię kolejową Głogów-Legnica, a stacją początkową przez pewien czas był Żarków Dolny (niem. Nieder Zarkau), znajdujący się w pobliżu dzisiejszej ulicy Żarkowskiej. W 1890 roku przy ujściu Czarnej do Odry powstała stocznia rzeczna, a rok później połączono Żarków Dolny z Górnym, co znacznie wpłynęło na rozwój okolicy.

W latach 1895–1897 w Żarkowie Górnym zbudowano cukrownię, a w 1904 roku rynek został wzbogacony o młyn parowy. Oprócz tych zakładów funkcjonowały jeszcze mleczarnia, fabryka likierów oraz kilka warsztatów. W latach 1895–1896 w Górnym Żarkowie powstały również koszary 1. batalionu 58. regimentu piechoty, które później w 1909 roku wzmocniono kompanią karabinów maszynowych. W połowie lat trzydziestych XX wieku zbudowano koszary artyleryjskie imienia miasta Lüttich, które zostały zniszczone w 1945 roku. W 1938 roku Żarków został przyłączony do Głogowa.

Po wojnie

Po zakończeniu II wojny światowej Żarków na krótki okres stał się siedzibą gminy, jednak szybko powrócono do włączenia go w granice miasta. Od tego czasu nazwa Żarków przyjęła się głównie w odniesieniu do Żarkowa Górnego. W 1945 roku w zachowanych zabudowaniach ustanowiono siedzibę majątku miejskiego, który stał się kluczowym źródłem zaopatrzenia żywnościowego dla Głogowa, a również piekarnię, warsztaty i hotel. W 1953 roku stworzono PGR Żarków, który w 1957 roku przekształcono w samodzielną jednostkę zarządzaną przez Szkołę Rolniczą w Żarkowie, jednak działalność ta została zakończona w wyniku wykupu gruntów pod osiedle Piastów Śląskich.

Komunikacja miejska

Komunikacja autobusowa w osiedlu Żarków odgrywa istotną rolę w codziennym życiu mieszkańców. Linia KM Głogów zapewnia łatwy dostęp do różnych części miasta, co przyczynia się do wygody i mobilności lokalnej społeczności.

  • 1 – Piastów – Kopernik,
  • 3 – Osadników (Krzepów) – Cmentarz Brzostów (ul. Świerkowa),
  • 4 – Piastów – Marina (rzeka Odra),
  • 5 – Piastów – Dworzec PKP,
  • 8 – Piastów – Dworzec PKS,
  • 9 – Kopernik – Dworzec PKS.

Wymienione linie autobusowe umożliwiają sprawne przemieszczanie się po mieście, ułatwiając dostęp do ważnych punktów usługowych oraz rekreacyjnych. Dzięki temu mieszkańcy Żarkowa mogą z łatwością korzystać z różnorodnych możliwości, jakie oferuje Głogów.

Przypisy

  1. Rozkład Jazdy KM Głogów [online], KM Głogów [dostęp 22.09.2020 r.]

Oceń: Żarków (Głogów)

Średnia ocena:4.93 Liczba ocen:21