Osiedle Żarków w Głogowie jest interesującym przykładem miejskiego rozwoju w tym regionie. Położone na obszarze Głogowa, zostało włączone w granice miasta w 1938 roku, co świadczy o jego znaczeniu i historycznych przemianach tego miejsca.
Obszar Żarkowa, jako część miejskiego krajobrazu, przyczynił się do kształtowania struktury społecznej i architektonicznej Głogowa. Osiedle to, będąc integralną częścią miasta, odzwierciedla dynamikę zmian, jakie zachodziły w Głogowie na przestrzeni lat.
Historia
W miejscowości Żarków, położonej w rejonie Głogowa, historia sięga roku 1307, kiedy to po raz pierwszy została wzmiankowana pod nazwą Sarcow. To dzieje związane z nadaniem przez księcia głogowskiego Henryka III trzech włók ziemi klasztorowi klarysek. W 1488 roku obóz wojsk węgiersko-śląskich znajdował się tam podczas oblężenia Jana II Szalonego w Głogowie. W 1625 roku Żarków przeszedł w ręce jezuitów, którzy jednak stracili swoje posiadłości w 1763 roku na rzecz książąt Schönaich-Carolath.
Na koniec XVII wieku wieś charakteryzowała się dwoma folwarkami i siedmioma gospodarstwami. Nieszczęście nadeszło 19 marca 1813 roku, kiedy to miejscowość została całkowicie zniszczona przez wojska francuskie, które przygotowywały się na obronę przed atakiem wojsk prusko-rosyjskich. Wkrótce po tym odbudowano ją, przenosząc w większej odległości od Głogowa.
W 1871 roku Żarków stał się ważnym węzłem komunikacyjnym, gdy uruchomiono linię kolejową Głogów-Legnica, a stacją początkową przez pewien czas był Żarków Dolny (niem. Nieder Zarkau), znajdujący się w pobliżu dzisiejszej ulicy Żarkowskiej. W 1890 roku przy ujściu Czarnej do Odry powstała stocznia rzeczna, a rok później połączono Żarków Dolny z Górnym, co znacznie wpłynęło na rozwój okolicy.
W latach 1895–1897 w Żarkowie Górnym zbudowano cukrownię, a w 1904 roku rynek został wzbogacony o młyn parowy. Oprócz tych zakładów funkcjonowały jeszcze mleczarnia, fabryka likierów oraz kilka warsztatów. W latach 1895–1896 w Górnym Żarkowie powstały również koszary 1. batalionu 58. regimentu piechoty, które później w 1909 roku wzmocniono kompanią karabinów maszynowych. W połowie lat trzydziestych XX wieku zbudowano koszary artyleryjskie imienia miasta Lüttich, które zostały zniszczone w 1945 roku. W 1938 roku Żarków został przyłączony do Głogowa.
Po wojnie
Po zakończeniu II wojny światowej Żarków na krótki okres stał się siedzibą gminy, jednak szybko powrócono do włączenia go w granice miasta. Od tego czasu nazwa Żarków przyjęła się głównie w odniesieniu do Żarkowa Górnego. W 1945 roku w zachowanych zabudowaniach ustanowiono siedzibę majątku miejskiego, który stał się kluczowym źródłem zaopatrzenia żywnościowego dla Głogowa, a również piekarnię, warsztaty i hotel. W 1953 roku stworzono PGR Żarków, który w 1957 roku przekształcono w samodzielną jednostkę zarządzaną przez Szkołę Rolniczą w Żarkowie, jednak działalność ta została zakończona w wyniku wykupu gruntów pod osiedle Piastów Śląskich.
Komunikacja miejska
Komunikacja autobusowa w osiedlu Żarków odgrywa istotną rolę w codziennym życiu mieszkańców. Linia KM Głogów zapewnia łatwy dostęp do różnych części miasta, co przyczynia się do wygody i mobilności lokalnej społeczności.
- 1 – Piastów – Kopernik,
- 3 – Osadników (Krzepów) – Cmentarz Brzostów (ul. Świerkowa),
- 4 – Piastów – Marina (rzeka Odra),
- 5 – Piastów – Dworzec PKP,
- 8 – Piastów – Dworzec PKS,
- 9 – Kopernik – Dworzec PKS.
Wymienione linie autobusowe umożliwiają sprawne przemieszczanie się po mieście, ułatwiając dostęp do ważnych punktów usługowych oraz rekreacyjnych. Dzięki temu mieszkańcy Żarkowa mogą z łatwością korzystać z różnorodnych możliwości, jakie oferuje Głogów.
Przypisy
- Rozkład Jazdy KM Głogów [online], KM Głogów [dostęp 22.09.2020 r.]
Pozostałe obiekty w kategorii "Osiedla":
Górkowo (Głogów) | Kopernik (Głogów) | Chrobry (Głogów) | Fabryczna (Głogów) | Hutnik (Głogów) | Osiedle Kościuszki (Głogów) | Krzepów | Osiedle Matejki (Głogów) | Nadodrze (Głogów) | Osiedle Piastów Śląskich (Głogów) | Żukowice (Głogów) | NosociceOceń: Żarków (Głogów)