UWAGA! Dołącz do nowej grupy Głogów - Ogłoszenia | Sprzedam | Kupię | Zamienię | Praca

Hormony a tycie – jak wpływają na otyłość u kobiet?


Hormony odgrywają kluczową rolę w regulacji masy ciała, a ich nierównowaga może prowadzić do otyłości. W artykule omówiono wpływ takich hormonów jak insulina, kortyzol, czy hormony płciowe na przyrost tkanki tłuszczowej, szczególnie u kobiet. Poznaj złożoność tego problemu oraz dowiedz się, jak monitoring poziomu hormonów i odpowiednia terapia mogą pomóc w walce z nadwagą. Zrozumienie relacji między hormonami a otyłością jest kluczem do skutecznego zarządzania masą ciała.

Hormony a tycie – jak wpływają na otyłość u kobiet?

Jak hormony wpływają na otyłość?

Hormony odgrywają niezwykle ważną rolę w regulacji masy ciała oraz procesu metabolizmu. Mają znaczący wpływ na nasz apetyt, odkładanie tkanki tłuszczowej i sposób, w jaki organizm wykorzystuje energię. W sytuacji, gdy występuje nierównowaga hormonalna, często będąca rezultatem stresu lub schorzeń, może to prowadzić do otyłości.

Insulina, hormon odpowiedzialny za regulację poziomu glukozy w krwi, jest szczególnie istotna w kontekście gromadzenia tłuszczu, zwłaszcza w okolicach brzucha. Gdy jej poziom osiąga za wysokie wartości, skutkuje to:

  • zwiększonym apetytem,
  • preferencjami do odkładania tkanki tłuszczowej.

Kortyzol, znany jako hormon stresu, także potrafi intensyfikować uczucie głodu i wpływać na metabolizm, co przyczynia się do odkładania tłuszczu. Hormony tarczycy, takie jak tyroksyna i trójjodotyronina, odgrywają kluczową rolę w szybkości przemiany materii. Ich niedobór może:

  • spowolnić metabolizm,
  • co często prowadzi do przyrostu masy ciała.

Leptyna i grelina, wpływające na uczucie głodu i sytości, są równie istotne. Kiedy ich działanie jest zaburzone, osoby mogą doświadczać:

  • nadmiernego spożycia kalorii.

Hormony płciowe, na przykład estrogeny i progesteron, również mają znaczący wpływ na masę ciała, zwłaszcza u kobiet. Kiedy ich stężenie jest zaburzone, może to prowadzić do:

  • wzrostu tkanki tłuszczowej.

To zjawisko jest szczególnie zauważalne w okresie menopauzy, gdy poziom estrogenów spada. Nie możemy zapominać o testosteronie, który również wpływa na regulację masy ciała; jego niedobór może prowadzić do otyłości. Zrozumienie roli hormonów w kontekście otyłości jest niezwykle istotne, biorąc pod uwagę opracowywanie skutecznych strategii leczenia.

Wprowadzenie zdrowej diety, regularnej aktywności fizycznej oraz monitorowanie poziomu hormonów może znacząco pomóc w zarządzaniu masą ciała. Jeśli masz wątpliwości dotyczące wpływu hormonów na otyłość, warto skonsultować się z lekarzem i rozważyć wykonanie badań hormonalnych.

Czym jest otyłość hormonalna i jakie są jej objawy?

Otyłość hormonalna to złożony problem, w którym zaburzenia hormonalne prowadzą do nadmiernego gromadzenia tkanki tłuszczowej. Często objawia się ona nagłym przyrostem masy ciała, zwłaszcza w rejonie brzucha, co określane jest mianem otyłości brzusznej. Osoby z tym schorzeniem borykają się z trudnościami w odchudzaniu, nawet przy stosowaniu diet i regularnym uprawianiu sportu.

Do typowych symptomów należą:

  • chroniczne zmęczenie,
  • zaburzenia snu,
  • zmiany nastroju, takie jak depresja czy lęk.

To ostatnie jest szczególnie widoczne u kobiet, które mogą dodatkowo zmagać się z problemami z cyklem menstruacyjnym. Warto zaznaczyć, że różne zaburzenia hormonalne, takie jak:

  • niedoczynność tarczycy,
  • zespół Cushinga,
  • nierównowaga estrogenów i progesteronu,

odgrywają kluczową rolę w rozwoju otyłości hormonalnej. Coraz więcej badań wskazuje, że zmiany w poziomie hormonów mają ogromny wpływ na apetyt oraz na to, w jaki sposób organizm gromadzi tkankę tłuszczową. W kontekście otyłości specjaliści ginekologii zwracają uwagę na konieczność monitorowania poziomu hormonów, co może pomóc w opracowaniu skutecznych metod terapeutycznych.

Jakie zaburzenia hormonalne przyczyniają się do tycia?

Zaburzenia hormonalne mają istotny wpływ na nasze zdrowie oraz masę ciała. Kluczowe jest zrozumienie, jak te dolegliwości oddziałują na metabolizm oraz apetyt. Przykłady zaburzeń hormonalnych to:

  • zmniejszona aktywność tarczycy, która prowadzi do spowolnienia procesów metabolicznych, a w efekcie przyrost tkanki tłuszczowej może wystąpić nawet przy niezmiennej diecie,
  • zespół Cushinga, wynikający z nadmiaru kortyzolu, sprzyjający odkładaniu tłuszczu, szczególnie w rejonie brzucha,
  • zespół policystycznych jajników (PCOS), który wywołuje zaburzenia hormonalne i insulinooporność, co przyczynia się do przyrostu masy ciała,
  • insulinooporność oraz cukrzyca typu 2, które obniżają skuteczność działania insuliny, co skutkuje większym gromadzeniem tłuszczu,
  • niedobór hormonu wzrostu, który hamuje spalanie tkanki tłuszczowej, oraz zbyt niski poziom testosteronu u starszych mężczyzn, co także może prowadzić do zwiększenia masy ciała.

Nie tylko wymienione zaburzenia mają znaczenie; hormony kontrolujące apetyt, takie jak leptyna i grelina, odgrywają również kluczową rolę. Ich nierównowaga może prowadzić do częstszego odczuwania głodu. Insulinoma, czyli nowotwór produkujący insulinę, także może powodować nagłe wahania masy ciała z powodu nadmiernej produkcji tego hormonu. Każde z tych schorzeń wymaga gruntownej analizy i odpowiedniej terapii. Jeśli podejrzewasz, że możesz mieć do czynienia z otyłością hormonalną, warto rozważyć przeprowadzenie badań hormonalnych i konsultację z lekarzem.

Wysoka prolaktyna a tycie – jak wpływa na masę ciała?

Jak hormony płciowe wpływają na otyłość u kobiet?

Jak hormony płciowe wpływają na otyłość u kobiet?

Hormony płciowe, takie jak estrogen i progesteron, mają znaczący wpływ na problem otyłości u kobiet. Estrogeny odgrywają kluczową rolę w regulacji metabolizmu, apetytu oraz rozmieszczeniu tkanki tłuszczowej, szczególnie w rejonie bioder i ud. Zaskakujące jest, że aż 30% kobiet doświadcza przyrostu wagi w czasie menopauzy, co jest związane z spadkiem poziomu estrogenów. Taki spadek może prowadzić do wzrostu tkanki tłuszczowej w okolicy brzucha, co sprzyja rozwojowi otyłości brzusznej.

Również progesteron ma duże znaczenie. Jego działanie na zatrzymywanie wody w organizmie oraz potencjalne zwiększanie apetytu mogą wpływać na codzienne samopoczucie. Niedobór tego hormonu często skutkuje wzdęciami oraz uczuciem opuchlizny, które mogą być mylnie odbierane jako wzrost masy ciała. Nierównowaga między estrogenami a progesteronem może znacząco utrudniać utrzymanie prawidłowej wagi.

Wysoka prolaktyna a depresja – związek i leczenie problemów hormonalnych

Dodatkowo zaburzenia hormonalne, takie jak zespół policystycznych jajników (PCOS) czy niedoczynność tarczycy, mają swoje odzwierciedlenie w problemach z wagą. Kobiety z PCOS często borykają się z insulinoopornością i różnymi problemami metabolicznymi. Dlatego niezwykle istotne jest, aby regularnie monitorować poziom hormonów, co staje się kluczem do skutecznych działań terapeutycznych w kontekście walki z otyłością.

Jak nierównowaga estrogenów i progesteronu wpływa na masę ciała?

Nierównowaga pomiędzy estrogenami a progesteronem może znacząco wpływać na zmiany w masie ciała u kobiet.

W sytuacji, gdy estrogeny są w nadmiarze w porównaniu do progesteronu, organizm zaczyna zatrzymywać wodę, co objawia się:

  • wzdęciami,
  • zwiększeniem tkanki tłuszczowej,
  • szczególnie w regionach bioder i brzucha.

Co więcej, niedobór progesteronu oddziałuje na apetyt i metabolizm, co z kolei może prowadzić do wzrostu wagi. Zjawisko to ma związek z:

  • cyklem menstruacyjnym,
  • ciążą,
  • menopauzą,
  • zastosowaniem hormonalnej terapii zastępczej (HTZ).

Badania wykazują, że kobiety z tymi hormonalnymi zaburzeniami często gromadzą tkankę tłuszczową, reagując na zmieniające się warunki hormonalne. Dla wielu kobiet jest to szczególnie uciążliwe w czasie menopauzy, kiedy to produkcja estrogenów drastycznie spada, co skutkuje:

  • przyrostem masy ciała,
  • trudnościami w jej redukcji.

Progesteron, kluczowy hormon regulujący cykl płciowy, również ma istotny wpływ na wagę ciała. Jego niedobór może prowadzić do:

  • wzmożonego apetytu,
  • sprzyjając tym samym przybieraniu na wadze.

Osoby borykające się z nadwagą powinny rozważyć kontrolowanie poziomu hormonów. Konsultacja z lekarzem w celu ustalenia przyczyn tych zaburzeń hormonalnych również jest zalecana. Regularne badania i właściwa terapia hormonalna mogą okazać się skuteczne w walce z otyłością.

Jak niedobór progesteronu objawia się tyciem?

Niedobór progesteronu ma istotny wpływ na naszą wagę. Ten hormon odgrywa kluczową rolę w regulacji apetytu oraz metabolizmu. Gdy jego poziom spada, często odczuwamy:

  • zwiększony głód,
  • spowolniony metabolizm,
  • zatrzymywanie płynów w organizmie.

To może przyczynić się do niechcianego przyrostu masy ciała, a wiele osób zauważa to jako uczucie opuchlizny. Niski poziom progesteronu sprzyja także dominacji estrogenów, co prowadzi do:

  • gromadzenia się tkanki tłuszczowej,
  • zwłaszcza w okolicach brzucha,
  • bioder i ud.

Nadmiar estrogenów wiąże się z niekorzystnymi efektami dla organizmu oraz zwiększa ryzyko otyłości. Warto zauważyć, że niedobór progesteronu może wpływać na cykl menstruacyjny, prowadząc do różnych zaburzeń. Może to negatywnie oddziaływać na samopoczucie oraz masę ciała. Dlatego tak ważne jest przeprowadzenie odpowiednich badań hormonalnych i zrozumienie, jak poziom hormonów i waga ciała są ze sobą powiązane. Dzięki temu można skuteczniej zarządzać swoją wagą.

Jak hormon DHEA oddziałuje na metabolizm i wagę?

hormon DHEA, znany jako dehydroepiandrosteron, pełni kluczową rolę w regulowaniu metabolizmu oraz kontroli masy ciała. Produkowany przez nadnercza, wpływa na różne procesy metaboliczne, takie jak przemiana tłuszczów i węglowodanów. Co ważne, DHEA może zwiększać wrażliwość na insulinę, a wysoki poziom tego hormonu często jest związany z przybieraniem na wadze. Poprawa wrażliwości na insulinę jest zatem korzystna dla redukcji tkanki tłuszczowej.

W badaniach zauważono, że suplementacja DHEA może wspierać procesy odchudzania oraz sprzyjać przyrostowi masy mięśniowej, chociaż efekty mogą się różnić w zależności od indywidualnych cech organizmu. Warto pamiętać, że przed rozpoczęciem suplementacji zawsze powinno się skonsultować z lekarzem, ponieważ mogą wystąpić skutki uboczne takie jak:

  • trądzik,
  • zmiany nastroju,
  • kłopoty z ciśnieniem.

DHEA odgrywa także istotną rolę w utrzymaniu hormonalnej równowagi naszego ciała. Z wiekiem poziom tego hormonu maleje, co może prowadzić do przyrostu masy ciała i ryzyka otyłości. Dlatego zarządzanie jego poziomem staje się kluczowe w prewencji otyłości oraz poprawy tempa przemiany materii.

Suplementacja DHEA i odpowiednia regulacja jego poziomu mogą być skutecznymi metodami dla osób z problemami metabolicznymi, szczególnie w kontekście zaburzeń hormonalnych. Dodatkowo, DHEA może być pomocny w leczeniu pacjentów z cukrzycą typu 2, gdyż wpływa na insulinooporność. Z tego powodu warto regularnie monitorować poziom DHEA i podejść do suplementacji z należytą uwagą. To może znacznie poprawić ogólny stan zdrowia oraz ułatwić kontrolę masy ciała.

Jak hormony tarczycy mogą prowadzić do tycia?

Jak hormony tarczycy mogą prowadzić do tycia?

Hormony tarczycy, czyli tyroksyna (T4) oraz trójjodotyronina (T3), odgrywają kluczową rolę w metabolizmie naszego ciała. Regulują tempo przemiany materii, co ma bezpośrednie przełożenie na spalanie kalorii i wydatkowanie energii.

Gdy produkcja tych hormonów jest niezadowalająca, mówimy o niedoczynności tarczycy, która spowalnia procesy metaboliczne. W efekcie może dochodzić do odkładania się tłuszczu, prowadząc do przyrostu masy ciała. Osoby z tą dolegliwością często skarżą się na:

  • zmęczenie,
  • depresyjny nastrój,
  • problemy z koncentracją.

Zbyt niski poziom hormonów tarczycy, takich jak fT3 i fT4, wpływa negatywnie na spalanie kalorii. Wyniki badań pokazują, że osoby z niedoborem tych hormonów mają skłonność do gromadzenia większej ilości tkanki tłuszczowej, co dodatkowo utrudnia proces odchudzania, nawet przy rygorystycznych dietach.

Aby zrozumieć funkcję tarczycy i jej wpływ na masę ciała, warto przeprowadzić odpowiednie testy diagnostyczne, takie jak oznaczenie TSH, fT3 i fT4. Niedobór hormonów tarczycy ma wpływ nie tylko na metabolizm, ale również na inne aspekty zdrowia. Na przykład, osoby z niedoczynnością często mierzą się z:

  • podwyższonym poziomem cholesterolu,
  • dłuższym uczuciem sytości.

Dlatego kluczowe jest, aby dbać o prawidłową regulację funkcji tarczycy i monitorować poziomy jej hormonów, szczególnie w kontekście walki z otyłością. W niektórych przypadkach może okazać się konieczne wsparcie medyczne, by zminimalizować ryzyko przyrostu masy ciała związane z tymi dysfunkcjami.

Jakie są efekty niedoboru hormonów tarczycy na metabolizm?

Niedobór hormonów tarczycy, takich jak tyroksyna (T4) i trójjodotyronina (T3), ma istotny wpływ na metabolizm organizmu. Kiedy ich stężenie spada, tempo przemiany materii ulega zwolnieniu. Osoby z niedoczynnością tarczycy mogą zauważyć, że ich zdolność do spalania kalorii maleje, co przyczynia się do gromadzenia tkanki tłuszczowej i wzrostu masy ciała. Dodatkowo, niedobór tych hormonów negatywnie wpływa na procesy trawienne, obniżając efektywność perystaltyki jelit. W rezultacie mogą wystąpić problemy z:

  • zatrzymywaniem wody w organizmie,
  • podwyższonym poziomem cholesterolu,
  • podwyższonym poziomem glukozy we krwi.

Utrzymanie prawidłowego poziomu hormonów tarczycy jest kluczowe dla zachowania równowagi metabolicznej. Osoby doświadczające ich braku często borykają się także z trudnościami w koncentracji i mają skłonności do przygnębienia. Dlatego regularne monitorowanie poziomu TSH, fT3 i fT4 jest niezbędne dla zapewnienia dobrego stanu zdrowia oraz efektywnej kontroli masy ciała.

Jak obniżyć prolaktynę? Skuteczne metody i porady

Jak zespół Cushinga wpływa na objawy otyłości?

Zespół Cushinga to zaburzenie spowodowane nadmiarem kortyzolu w organizmie. To schorzenie wpływa na rozwój otyłości, prowadząc do charakterystycznego rozmieszczenia tkanki tłuszczowej oraz sprzyjając wielu problemom zdrowotnym. Osoby borykające się z tym zespołem często zyskują na wadze, zwłaszcza w obrębie brzucha, co określane jest jako otyłość brzuszna. Cechą tego typu otyłości jest okrągły kształt twarzy, który nazywamy „twarzą księżycowatą”. Nadmiar kortyzolu prowadzi także do gromadzenia się tłuszczu w okolicy karku, co z kolei opisuje się jako „bawoli kark”.

Te charakterystyczne objawy są efektem zaburzeń metabolicznych, które osłabiają mięśnie i zwiększają ryzyko wystąpienia:

  • cukrzycy,
  • osteoporozy.

Medycznie, zespół Cushinga może być wywołany:

  • guzami w przysadce mózgowej,
  • chorobami nadnerczy,
  • długotrwałym stosowaniem kortykosteroidów.

Dodatkowo, pacjenci często zmagają się z podwyższonym ciśnieniem krwi, co jeszcze bardziej komplikuje ich stan zdrowia. Warto także zaznaczyć, że hormonalne zaburzenia towarzyszące temu zespołowi mogą prowadzić do zwiększonego apetytu, co skutkuje nadmiernym spożyciem kalorii i dalszym przyrostem masy ciała. Zarówno diagnostyka, jak i leczenie zespołu Cushinga, wymagają odpowiedniej interwencji medycznej oraz holistycznego podejścia do zdrowia pacjenta. Kluczowe jest skuteczne zarządzanie poziomem hormonów nadnerczowych, co ma fundamentalne znaczenie w kontrolowaniu objawów związanych z otyłością w tym przypadku.

Jak zespół policystycznych jajników przyczynia się do nadwagi?

Zespół policystycznych jajników (PCOS) to jedno z najczęstszych problemów hormonalnych, z jakimi borykają się kobiety. Jego wpływ na przyrost masy ciała oraz otyłość jest znaczący. Wśród typowych symptomów PCOS znajdują się:

  • nieregularne miesiączki,
  • zwiększona produkcja androgenów,
  • insulinooporność.

Insulinooporność stwarza trudności w efektywnym wykorzystywaniu insuliny przez organizm, prowadząc do jej podwyższonego poziomu we krwi. Wysoka koncentracja insuliny stymuluje jajniki do produkcji androgenów, co skutkuje odkładaniem się tkanki tłuszczowej, zwłaszcza w rejonie brzucha. Badania sugerują, że kobiety cierpiące na PCOS są bardziej podatne na przyrost wagi. Dodatkowo, nadmiar insuliny zwiększa apetyt na węglowodany, co potęguje problem z otyłością.

Ważne jest, aby mieć na uwadze, że zaburzenia hormonalne związane z PCOS mogą negatywnie wpływać na inne aspekty zdrowotne, na przykład metabolizm lipidów. Osoby z tym schorzeniem często zmagają się z trudnościami w odchudzaniu mimo stosowania zdrowej diety i regularnej aktywności fizycznej. Dlatego kluczowe jest, aby skuteczne zarządzanie PCOS obejmowało:

  • zmiany w diecie,
  • monitorowanie hormonów,
  • regularne wizyty u ginekologa.

Jak zaburzenie równowagi hormonalnej prowadzi do nadmiernego przyrostu masy ciała?

Zaburzenia równowagi hormonalnej mają istotny wpływ na przyrost masy ciała, ponieważ są powiązane ze zmianami w procesach metabolicznych w organizmie. Często odpowiedzialne za te problemy są hormony, które regulują apetyt oraz magazynowanie tkanki tłuszczowej. Przykładowe czynniki to:

  • wysoki poziom kortyzolu, znany jako hormon stresu, który może prowadzić do zwiększonego łaknienia i odkładania tłuszczu w okolicy brzucha,
  • nadpobudliwość kory nadnerczy, skutkująca trudnościami w utracie wagi i spowolnieniem metabolizmu,
  • niedoczynność tarczycy, związana z obniżoną produkcją hormonów, takich jak tyroksyna (T4) i trójjodotyronina (T3), co zwalnia metabolizm i może powodować zatrzymywanie wody w organizmie,
  • zmiany w poziomach hormonów płciowych, jak estrogeny i progesteron, mające znaczenie dla rozmieszczenia tkanki tłuszczowej,
  • insulinooporność, która może zwiększać apetyt na węglowodany oraz ryzyko odkładania tłuszczu.

Zrozumienie wpływu zaburzeń hormonalnych na masę ciała jest kluczowe dla opracowywania efektywnych strategii terapeutycznych i skutecznego zarządzania wagą. Regularne monitorowanie poziomów hormonów oraz ich właściwa regulacja mogą przyczynić się do zapobiegania otyłości i przywrócenia równowagi metabolicznej.

Prolaktyna – za co odpowiada i jakie ma znaczenie w organizmie?

Kiedy warto wykonać badania hormonalne przy nadmiernej masie ciała?

Kiedy warto wykonać badania hormonalne przy nadmiernej masie ciała?

Badania hormonalne są istotne, gdy zmagamy się z nadwagą, szczególnie jeżeli mimo trzymania się diety i aktywności fizycznej, utrata wagi wydaje się być nieosiągalna. Objawy takie jak:

  • nieprawidłowy przyrost masy ciała,
  • otyłość brzuszna,
  • przewlekłe zmęczenie,
  • wahania nastroju,
  • trudności ze snem.

Mogą sugerować, że istnieją zaburzenia hormonalne. Warto, aby panie zwróciły uwagę na:

  • nieregularność cyklu menstruacyjnego,
  • wszelkie problemy skórne.

Istotne jest także uwzględnienie rodzinnej historii chorób, takich jak:

  • niedoczynność tarczycy,
  • cukrzyca typu 2,
  • zespół policystycznych jajników (PCOS).

Wszystkie te czynniki składają się na argumenty, które przemawiają za przeprowadzeniem badań hormonalnych. Testy te obejmują pomiary poziomów:

  • TSH,
  • wolnych hormonów tarczycy (fT3 i fT4),
  • insuliny,
  • estrogenów,
  • progesteronu,
  • kortyzolu.

Wyniki tych badań dostarczają cennych informacji na temat działania naszego organizmu. Dzięki nim lekarze mają możliwość określenia, czy nadwaga ma związek z problemami hormonalnymi. To otwiera możliwości wprowadzenia skutecznych metod leczenia, które mogą obejmować:

  • zmiany w stylu życia,
  • medyczne interwencje,
  • terapię hormonalną.

Kluczowe w zarządzaniu otyłością związanej z zaburzeniami hormonalnymi jest regularne monitorowanie oraz ściśle współpraca z lekarzem.

Co mówią badania na temat wpływu hormonów na otyłość?

Badania dotyczące roli hormonów w otyłości pokazują istotne związki między zaburzeniami hormonalnymi a wzrostem masy ciała. Naukowcy zwracają uwagę na znaczenie hormonów, takich jak:

  • insulina,
  • kortyzol,
  • hormony tarczycy.

Hormonami tymi mają kluczowe zadanie w regulacji metabolizmu oraz apetytu. Na przykład, niedoczynność tarczycy prowadzi do osłabienia procesów metabolicznych, co skutkuje nagromadzeniem tkanki tłuszczowej i utrudnia odchudzanie. Zespół Cushinga, charakteryzujący się nadmiarową produkcją kortyzolu, jest z kolei związany z otyłością brzuszną oraz charakterystycznym rozmieszczeniem tkanki tłuszczowej w obrębie ciała. Innym przykładem, który warto wspomnieć, jest zespół policystycznych jajników (PCOS), często spotykany u kobiet, któremu często towarzyszy insulinooporność zwiększająca ryzyko otyłości.

Za wysoka prolaktyna u mężczyzn – objawy i przyczyny

Dlatego interwencje mające na celu przywrócenie równowagi hormonalnej są niezwykle ważne – terapia hormonalna oraz modyfikacje stylu życia mogą przynieść znaczące rezultaty w walce z nadwagą. Badania pokazują, że optymalne dostosowanie poziomów estrogenów, progesteronu i innych hormonów jest kluczowe dla skutecznego zarządzania wagą ciała. Dodatkowo regularne monitorowanie poziomów hormonów dostarcza istotnych wskazówek, które pomagają w tworzeniu efektywnych planów terapeutycznych.


Oceń: Hormony a tycie – jak wpływają na otyłość u kobiet?

Średnia ocena:4.89 Liczba ocen:11